Met VCR Club2009 nogmaals de bergen in: Oostenrijk!
05-04 t/m 07-04-2018
Mijn vorige clubvlucht met 'ons VCR Club2009 clubje' was al weer even geleden: de 2- (ipv 3-) daagse tocht naar Engeland. Deze dagen, 5 t/m 7 april, konden de meesten van ons. Geen grote club, 'slechts' zes man, en dus 2 kisten, de PH-SPZ en de PH-SVU, maar daarom niet minder gezellig natuurlijk ;) Eind vorig jaar hadden we al met elkaar besloten dat we graag nog een keer de bergen in wilden, dus de keuze voor Oostenrijk was snel gemaakt. Wel op het laatste moment: we hadden deze keer een voorbereidingsavond gepland slechts een week vantevoren, omdat iedereen continu een volle agenda had.
Op woensdag 4 april hadden we contact via onze app-groep en iedereen was het eens: een 'go' , hoewel de donderdag wel wat twijfelachtig was qua weer, lees: harde wind. Echter de dagen erna beloofden heel mooi te worden.
Hieronder de details van deze wederom geweldige trip.
Eerst de uiteindelijke route, zonder ook maar een uitwijk deze keer :):
Donderdag 5 april
Donderdag 5 april: Rotterdam The Hague - Koblenz - Schwaebisch Hall - Salzburg
We hadden om 09:00 afgesproken op de club. Nogmaals het weer checkend zagen dag 2 en 3 er prima uit, ook onderweg en in Oostenrijk zelf, maar deze eerste dag was behoorlijk twijfelachtig... Konden we wegkomen vandaag? Naast laaghangende bewolking was er vooral een harde wind met flinke gusts en dwars op de baan. We hadden al gezien dat onze geplande eindbestemming van vandaag, Innsbruck, wegens het weer daar niet haalbaar was. Salzburg, dat meer aan de rand van de Oostenrijkse Alpen ligt, wel en dus besloten we de route hier om te draaien: de eerste dag naar Salzburg, de tweede dag in Oostenrijk met als eindbestemming Innsbruck en de derde dag weer naar Rotterdam terug. Wel hadden we eerst bij Salzburg Airport geïnformeerd of we ook vandaag Hangar 7 (het Red Bull museum aldaar) konden bezoeken, want dat wilden we toch wel erg graag. Vandaag bleek echter niet mogelijk, maar de volgend ochtend was het geen probleem, dus dat stond bij deze vast :)
We wachtten nog even met het vertrek om te kijken wat het weer, lees: de wind, het komende uur ging doen. José had de dag ervoor weer keurig de kisten getankt, dus we konden direct vertrekken wanneer 'het weer daar rijp voor was'! Inmiddels hadden we ook de kisten ingedeeld, rekening houdens met onze gewichten: José als de lichtste vlieger en de zwaarste zal ik hier niet vermelden ;) :
PH-SVU: Oscar, Mark en Manuel
PH-SPZ: ikke, José en Arjan.
De bewolking bleef hoog genoeg en de wind bleef op de limiet, dus we besloten allen te vertrekken, nadat we eerst nog onze vliegplannen hadden ingediend. Ik vloog onze eerste leg met de PH-SPZ naar Koblenz, met José als 'radioman' naast me, en Marc de eerste leg met de PH-SVU. Hij vertrok als eerste en ving bij take-off de nodige cross-wind: de SVU ging dwarrelend de lucht in en ik was dus gewaarschuwd. Toen ik bij het holding point van baan 24 'ready for departure' aangaf en de toren hierop vroeg 'weet je het zeker' begon ik toch te twijfelen. Ik vroeg daarom voor de zekerheid nog een wind check. Na met z'n allen snel de cross-wind berekend en afgestemd te hebben, bleek deze op dat moment net binnen de limiet, ofwel: 'go'. Of de cross-wind was duidelijk minder dan bij Marc en/of ik was er nu nog beter op voorbereid, maar de take-off verliep vlekkeloos :) Op naar Oostenrijk!
De uitgestippelde route ging direct naar de Eindhoven Airport CTR om deze te crossen. Het maakt overigens niet uit hoe je deze CTR vooraf denkt te crossen, want in de regel wordt je daar door de verkeersleiding alsnog dwars over de baan geleid, zo ook nu.
Om vervolgens ten zuiden van Helmond af te buigen naar Roermond, en vervolgens langs de indrukwekkende bruinkool(dagbouw)mijnen ten westen van Keulen in Duitsland te vliegen. Om problemen als in het verleden (zie donderdag 13 maart 2014 ;) op voorhand te voorkomen heb ik de verkeersgebieden bij Keulen zo veel mogelijk gemeden, en ben ik er netjes omheen gevlogen :)
Klimmen om op grotere hoogte te vliegen zat er nog steeds niet in wegens de vele bewolking, maar het zicht bleef goed. Even voorbij Bad Neuenahr pikte ik de Rijn op, om deze tot Koblenz te blijven volgen. Een heel mooi stukje Duitsland :)
Baan 24 was ook hier in gebruik en ik zette, het zuidelijke circuit volgend, en zo'n anderhalf uur vliegen later, rond half elf lokale tijd de PH-SPZ netjes aan de grond op Koblenz Winningen Airport. De kop van deze meerdaagse clubvlucht was er af en nu eerst koffie!
Rond kwart over twaalf hielden we Koblenz voor gezien en vertrokken we weer, met deze keer José als PIC en mij als copiloot. Deze tweede leg had als eindbestemming Schwaebisch Hall Airport. Tot aan Bingen am Rhein volgden we de Rijn, om vervolgens in een min of meer rechte lijn naar Schwaebisch Hall te vliegen. De PH-SVU hadden we al snel uit het zicht verloren. Het weer was nog niet veel beter en af en toe moest José wat naar links of rechts uitwijken om de laaghangende bewolking te ontwijken of om voldoende zicht te houden door een regenbui heen.
Verder vliegend over onder meer Worms, Schönbrunn, Mosbach en Ohringen bereikten we rond enen Schwaebisch Hall. José vloog keurig op downwind het circuit van runway 28 in, en terwijl hij vanaf base final op wilde draaien, dook daar ineens een eind boven ons, op (zeg maar long) final, de PH-SVU op... Tja, zo ben je ze kwijt en zo zijn ze daar ineens weer ;) José reageerde meteen en maakte een '360 over left' om te voorkomen dat we gelijktijdig zouden landden. Om vervolgens een keurige landing te maken. Overigens voldoende ruimte daar met een baan die ruim 1500 meter lang en 30 meter breed is :) Lunchtijd!
Op het veld bleek ook een troep(je) soldaten van de U.S. Army aanwezig. De heren zaten te wachten tot ze met twee Chinook helikopters zouden worden afgevoerd. Dat hebben we natuurlijk even meegepikt! Toen Oscar en ik de kisten wilden tanken voor de laatste leg van deze dag, begon men net de helikopters op te starten. Daar ze erg dicht bij ons, bij de tankplaats stonden, besloten we onze kisten voor de veiligheid toch eerst maar even verderop te parkeren tot de heren vertrokken zouden zijn. Beetje slordig als onze Robins weggeblazen zouden worden ;)
Een machtig gezicht om twee van deze índrukwekkende helikopters te zien vertrekken (voor dat stilhangen schijnt de piloot overigens een knopje te hebben):
Vertrek van de Chinooks van Schwaebisch Hall Airport
Na het tanken en de laatste voorbereidingen voor de derde vlucht van deze dag (natuurlijk moest er ook nog een en ander afgerekend worden) kozen we om kwart voor vier wederom het luchtruim. Deze laatste leg van vandaag nam Arjan als Pilot in Command voor zijn rekening met José als copiloot. Op naar Oostenrijk, naar Salzburg Airport!
Hoewel ook Arjan met name in het begin onder donkere laaghangende wolkenluchten moest doorvliegen, begon het weer op te klaren, verdwenen de wolken langzaam en werd het zicht steeds beter.
Een van de eerste plaatsen die we passeerden was Nördlingen - een stad gebouwd in een voormalige krater, hetgeen juist van bovenaf heel goed te zien is. Verderop bij Nederschönenfeld vlogen we over de Donau, door naar Pottmes, om vandaar (min of meer) recht op en over München te koersen. Het leuke is dat er in het geheel geen belemmeringen zijn om over München te mogen vliegen. Hetgeen ons dan best weer verbaasde ;) En na deze stad komen dan meteen de bergen in zicht!
Doorvliegend op een hoogte van rond de 3500 voet boog Arjan ter hoogte van Bad Aibling af naar het oosten om zo evenwijdig aan de Alpen door te vliegen naar Salzburg. Over de Inn en langs de Chiemsee. Even na vijf uur zette hij ons keurig aan de grond op Salzburg Airport, daarbij door een follow-me auto naar onze parkeerplaats voor de nacht geleid. Tijdens het taxiën konden we aan de ander kant van het veld goed het Red Bull museum zien liggen. Een hele mooie vlucht en we hadden Oostenrijk bereikt!
Online hadden we al weer snel een hotel gevonden midden in de stad, waar we - na de nodige administratie - met een taxi naar toe zijn gereden. We kozen allemaal een eigen kamer, zo zeker wetend dat niemand van ons wakker gehouden kon worden door het gesnurk van een vliegmaat ;)
Vervolgens zijn we wat gaan eten in de Altstadt. En het was nog lang onrustig in Salzburg...
Alle foto's van deze dag:
Vrijdag 6 april
Vrijdag 6 april: Salzburg - Niederoblärn - Sankt Johann in Tirol - Innsbrück
Deze tweede dag waren we al weer vroeg uit veren: ready for departure naar het Red Bull museum!
Na het ontbijt weer met z'n allen de taxi in naar Salzburg Airport. En met een busje werden we weer naar de kisten gebracht, waarna we na een check van de kisten en toestemming van de verkeersleiding naar het museum konden taxiën. Tja, de een komt met de auto en gaat door de voordeur, en de ander komt met het vliegtuig en neemt de achteringang - hetgeen wat ons betreft natuurlijk de hoofdingang was :)
Op het platform voor het museum werd ons weer keurig een parkeerplaats aangewezen en vervolgens kwam er een mooie jongedame naar buiten die ons verwelkomde en ons toegang verschafte tot het museum. Overigens niet nadat we haar eerst gevraagd hadden om de traditionele groepsie te maken. Geweldig!
Het Red Bull museum is een modern en mooi museum waar vele wereldwijd bekende speeltjes van de eigenaar staan uitgestald. Zoals formule 1 raceauto's, de nodige - historische maar nog steeds vliegende - vliegtuigen en de ruimtecapsule van de Red Bull Stratos ballon, alsmede het pak waarmee Felix Baumgartner hiermee op 39.000 meter hoogte uit deze capsule is uitgesprongen. Het filmpje en de foto's spreken voor zich.
Hangar 7 - het Red Bull museum op Salzburg Airport
In het museum konden we mooi onze voorbereidingen doen voor onze eerste leg van deze dag, die ik weer zou vliegen, met wederom Josè als mijn co-piloot. Als bestemmingen hadden we eerst Niederoblärn gekozen, vervolgens Sankt Johann in Tirol en de eindbestemming voor vandaag was Innsbrück.
Tegen elven zaten we weer in onze vliegtuigen, klaar voor vertrek naar Niederoblärn Airport. Als route hadden we voor een zogenaamde GAFOR (General Aviation Forecast) route gekozen. Dit zijn vaak gebruikte c.q. relatief eenvoudige en daarom voorgedefinieerde VFR routes om door de bergen te vliegen, en die voorzien zijn van de actuele en verwachte weersituatie m.b.t. het zicht en het wolkendek op die route. In Skydemon (die Arjen op zijn iPad gebruikte) kun je deze routes oproepen en zo heb je snel een overzicht op basis waarvan je kunt beslissen of een te vliegen route veilig is (lettend op die betreffende weersomstandigheden; de windvoorspellingen moet je dus nog wel even 'elders' halen). De gebruikte GAFOR codes zijn: X (closed), M (marginal), D (difficult) en O (open).
Het weer was vandaag als voorspeld prima :) Het begin van de route ging van Salzburg naar Bad Vigaun naar Kuchl - vliegend over en langs de Salzach, om vervolgens bij Kuchl op een hoogte van ca. 4000 voet 'linksaf te slaan' een volgend dal in naar Scheffau am Tennengebirge. Vervolgens tussen de bergen door o.a. langs Thalgau, Schorn, Gsen, Gosau en Klaushof naar de Hallstäter See. Deze staken we schuin over naar Pötschen, inmiddels vliegend op 4500 voet, om vandaar door te vliegen via Lupitsch, Bad Aussee en Bad Mitterndorf. Om bij Lessern door te steken naar het dal waarin Niederoblärn ligt. Een geweldig mooie vlucht :)
Na deze doorsteek, 'om de hoek van de berg', zagen we meteen het vliegfveld al liggen. Oeps... ik vloog nog steeds op 4500 voet, dat werd dus flink zakken op een kort stuk... Geen probleem, een kwestie van de neus flink drukken ;) Waarbij je, wanneer je de flaps gaat gebruiken, er natuurlijk wel goed op moet letten dat je met de snelheid binnen de 'white arc' blijft, de bandbreedte qua snelheid waarin je de flaps mag gebruiken. Even later, een direct final gevlogen hebbend, stonden we met de PH-SPZ aan de grond op Niederoblärn Airport. De kop voor deze tweede dag was er ook af en ik was weer een geweldige vliegervaring rijker!
Op het vliegveld hebben we van het heerlijke weer genoten. Jammer was alleen dat de keuken in het luchthavengebouw net gerenoveerd werd, geen koffie dus, helemaal niets, nada :( Maar ja, deze vliegervaring en de prachtige omgeving maakten weer veel goed :)
Even voor half twee gingen we weer in take off, met deze keer José als piloot en Arjan als co-piloot. Ik ben lekker achter in gaan zitten om van het uitzicht te genieten.
Vertrek van Niederoblärn Airport
Het was wederom een vlucht met geweldige uitzichten. Onder meer langs Schladming en door het dal waarin in de zijdalen bekende (wintersport)plaatsen liggen als Filzmoos, Eben im Pongau en Flachau. Verder langs plaatsen als Wagrain en Taxenbach (waar het dal begint met de mij bekende wintersportplaats Rauris) om bij Bruck an der Grossglocknerstrasse het dal van Zell am See in te vliegen. 
Vandaar verder langs Maishofen en vervolgens bij Saalfelden 'linksaf' het dal in bij Leogang, langs Hochfilzen en Fieberbrunn.
Sankt Johann in Tirol naderend ging José keurig het circuit in op de hierbij aangegeven hoogte van 3000 voet. Maar ja, in een niet zo ruim circuit, betekent dat dus ook hier dat je op een kort stuk (heel) veel hoogte moet verliezen om de kist op tijd aan de grond te kunnen zetten... Ach, José is met zijn vliegervaring inmiddels veel gewend en hij besloot al slippend te dalen en dat ging prima :) Even na twee uur stonden we weer met z'n allen aan de grond, nu op Sankt Johann in Tirol Airport!
De landingen van de PH-SPZ en PH-SVU op Sankt Johann in Tirol Airport
Op het vliegveld zat een VCR clublid (haar naam is mij helaas ontschoten. meer verder kent iedereen haar begrijp ik :o) al op ons te wachten. Zij woont deels van het jaar in deze plaats en had van ons vernomen dat we haar kant op kwamen. Dat werd dus een gezellige gezamenlijke koffie-/lunchpauze :)
Ter plaatse hebben we hierna weer de laatste leg van deze dag voorbereid die Arjan graag wilde vliegen en als eindbestemming Innsbrück had. Wederom niet zo'n lange vlucht, maar weer onwijs mooi om te vliegen!
We vertrokken weer tegen vier uur. Oscar vloog deze leg in de PH-SVU en had ons laten weten dat hij tussendoor wat van de route zou afwijken om over een hem welbekend skigebied te vliegen. Wij vlogen deze geweldig mooie leg langs plaatsen als Kufstein, Wörgl, Kramsach, Jenbach en Wattens. José nam tijdig contact op met de toren van Innsbrück Airport - ik was weer lekker achterin gaan zitten - en kreeg ter hoogte van de stad de instructie om een 360 te draaien. Het was gezellig druk op het vliegveld :) Overigens niet alleen met gemotoriseerd vliegverkeer; parallel aan de baan ligt een grasbaan waar druk gebruik van gemaakt wordt door zweefvliegers. Dat kan daar gewoon :)!
Na een rondje gevolgen te hebben mochten we onze weg weer vervolgen en Arjan maakte om half vijf een perfecte landing.
De landing op Innsbrück Airport
Mark had eerder al een goed hotel in de stad uitgezocht, tegen de Altstadt aan, dus ook nu waren we - na de administratieve afhandeling op het veld en een taxirit naar ons hotel - al weer snel gesetteld. En zaten we niet veel later met z'n allen heerlijk op een zonnig terras langs de Inn. Ik geloof met een biertje ;)
Natuurlijk hebben we het oude centrum nog bezichtigd en hebben we daar wat gegeten. En het was nog lang gezellig en onrustig in Innsbrück ... (hoewel, 'lang'?, we waren best moe en voor twaalven lagen we allemaal op ons bedje ;)
Alle foto's van deze dag:
Zaterdag 7 april
Zaterdag 7 april: Innsbrück - Schwenningen - Bitburg - Rotterdam The Hague
Tja, en dan breekt de dag weer aan dat je echt naar huis moet ...
Maar ook vandaag beloofde weer een prachtige zonnige dag met geweldig vliegweer te worden. Na het ontbijt bespraken we de route naar huis. We besloten om eerst naar Schwenningen am Neckar Airport te vliegen, dat een indrukwekkend internationaal luchtvaartmuseum heeft, die nog niet iedereen gezien had (ik in ieder geval niet, en José heeft volgens mij alle museums al een keer gezien ;) De tweede stop werd Bitburg Airport en vandaar terug naar Rotterdam The Hague Airport. Ik zou de tweede leg vandaag vliegen.
We waren weer bijtijds op het vliegveld, waar we eerst de PH-SPZ en PH-SVU tankten. En genoten van de bedrijvigheid op het veld, waar onder meer enkele Transavia kisten klaar stonden om te gaan vertrekken. José nu als eerste achter de knuppel met Arjan als 'radioman'. En ik weer lekker achterin de route volgend met EasyVFR op mijn iPad.
De route van deze leg: vanuit Innsbrück door het Ötztal naar Pians, vervolgens langs onder meer Sankt Anton am Arlberg en Wald am Arlberg, door naar Bludesch richting Lauterach om daar de Bodensee over te steken. Wederom een geweldig mooie route door de bergen!
Bij de Bodensee wordt het landschap weer vlak(ker). We vlogen daar langs Friedrichshafen, de oever van het meer verder volgend. Toen we Schwenningen am Neckar naderden was het nog even goed zoeken naar het veld. Skydemon op de iPad van Arjan, de GPS in de Robin, asl ook EasyVFR op mijn iPad gaven het goed aan, alleen was het veld niet te zien... verstopt achter een van de heuvels :) Uiteindelijk werd het veld natuurlijk door ons gevonden en om elf uur lokale tijd landden we op Schwenningen am Neckar Airport.
De landing op Schwenningen am Neckar Airport
Vanzelfsprekend gingen we - na de landingen afgrekend te hebben - eerst wat drinken in het aan het veld gelegen restaurant. Tevens bestelden we hier vast wat te eten. Maar José, Manuel en ik niet eerder dan nadat we het indrukwekkende internationale luchtvaartmuseum hadden bezocht.
Tja, what's in a name... De eigenaar van dit museum heeft in de loop van de tijd van alles verzameld: van vliegtuigmodellen, tot allerlei onderdelen zoals bijv. motoren, tot aan een aantal oude historische vliegtuigen. Deze 'echte' vliegtuigen zijn echter niet echt luchtwaardig meer ... de staat van onderhoud laat te wensen over zeg maar ;) Al met al wel heel leuk om een keer gezien te hebben, zeker een aanrader :)
Na de vroege lunch was het weer mijn beurt om te vliegen. Nu naar Bitburg Airport dus. In overleg hadden we besloten om niet de grens over te steken en in het Duitse luchtruim te blijven. Wel zo eenvouding voor het communiceren met de verkeersleiding, hetgeen Arjan deze leg voor zijn rekening nam. Even na half een kozen we weer het luchtruim om in een min of meer rechte lijn richting Karlsruhe te vliegen. Daar 'de bocht om' richting Bitburg.
Halverwege dit laatste traject passeerden we bij Kaiserslautern vliegbasis Ramstein. Wat schetste onze verbazing toen de verkeersleiding hier contact met ons opnam om te vragen of we het leuk vonden een Boeing 747 te zien landen op Ramstein. Blijkbaar iets bijzonders en natuurlijk wilden we dat :) Het was wel goed speuren om de B747 te ontdekken, maar tijdens het rondje vliegen lukte dat wel! Op de foto blijft het wat lastig om te zien, lees: is het niet te zien als je niet weet waar je moet kijken ;), mede omdat ik - bewust - de afstand tot het veld en daarmee de B747 voor de zekerheid ruim genomen had.
Vliegbasis Bitburg was een voormalige NAVO frontlinebasis gedurende de Koude Oorlog en fungeert sinds 1994 als een civiele luchthaven. De baan (05/23) is echter dezelfde gebleven en heeft met zijn ruim 3 kilometer lengte, die ook nog eens 45 meter breed is, genoeg ruimte om te landen :) Ik vloog keurig het circuit van baan 23 in en besloot voor het begin van de baan al naar base te draaien en de landing in te zetten. Die landing verliep ook prima, echter de andere heren hadden geloof ik verwacht dat ik nog wat langer downwind zou hebben gevlogen. Tja, naar mijn mening vloog ik het circuit niet anders dan we altijd bij Rotterdam hebben geleerd: zodra het landingspunt 45 graden achter de velugel licht indraaien en landen ;)
Na de landing was het nog even oppassen met taxiën, omdat de taxibaan een stuk lager ligt dan de start-/landingsbaan en je dus in feite de heuvel afrijdt er naar toe. Stevig bijremmen dus! Even voor half drie stonden we netjes geparkeerd op de luchthaven en zijn we eerst samen met PH-SVU wezen tanken.
Heel gezellig is Bitburg Airport niet, maar we hadden geen haast en het was weer heerlijk toeven in de zon op het terras bij het restaurant. We hebben er wat gedronken en de laatste leg voorbereid, die Arjan voor zijn rekening zou nemen met José naast hem in de cockpit. De PH-SVU met Oscar, Manuel en Mark ging er weer redelijk snel vandoor omdat Oscar bijtijds terug wilde zijn in Rotterdam. Wij vertrokken uiteindelijk om kwart voor vier. Eerst richting Schleiden en langs en over Nationalpark Eifel met haar stuwmeren, en vervolgens naar Roermond.
Vandaar hebben we dezelfde route teruggevlogen als ik de eerste dag de andere kant op heb gevlogen, naar Koblenz. Met nog een leuke ontmoeting met een formatie oude vliegtuigen boven de Biesbosch die we gelukktig op tijd voor ons langs zagen vliegen. Bij Dordrecht vloog Arjan nog even twee rondjes boven het woonhuis van een neefje dat jarig was; zo was hij toch even langs geweest ;)
Kort na vijven waren we weer veilig terug op Rotterdam The Hague Airport, wederom een waanzinnige vliegervaring rijker! We hebben prachtige dingen gezien, hele mooie stukken gevlogen, veel nieuwe ervaringen opgedaan en weer veel gelachen. Dit keer een twijfelachtige start (qua weer), maar geweldige mooie dagen hierna en deze keer zonder een enkele uitwijk ;)
Iedereen bedankt voor deze geweldige dagen: Oscar, Mark, Manuel en in het bijzonder José en Arjan, mijn vliegmaten in de SPZ!!
Alle foto's van deze dag:
