Winters uitje naar Texel
22-01-2017
De eerste vlucht van alweer een nieuw jaar, en eentje die deze keer - in tegenstelling tot vorig jaar - meteen op de eerst geplande datum is doorgegaan :)
Vandaag zijn Anita en ik gezellig naar Texel gevlogen, en natuurlijk ook weer terug ;) Het weer was zeker niet slecht, maar het zicht moest ik wel goed in de gaten blijven houden. Bij vertrek, rond 13.30 uur, was er een zicht van meer dan 10 km. met verder geen bewolking van betekenis. Een inversielaag echter, met wat nevel, zorgde er helaas voor dat we niet het heldere weer hadden dat je het liefste hebt voor de mooie vergezichten. Maar dus wel meer dan voldoende zicht om lekker te kunnen vliegen. Daarbij was de wind - 0 tot 4 knopen - te verwaarlozen, dus dat was dan weer lekker!
Natuurlijk moest er weer eerst getanked worden, en ik durf hier te stellen dat Anita en ik daar met elkaar steeds beter en sneller in worden ;)
Ik had wederom de PH-XYZ geboekt en na een vertrek vanaf baan 24 vlogen we richting Woerden via een Mike departure.
Zodra we in de lucht waren bleek de radio een flinke ruis te geven, ook op de tweede radio, en zowel bij Anita als mij, dus dit lag niet aan een headset. Gelukkig was de ontvangst goed genoeg om door te kunnen vliegen. Overigens bleek uit het contact met de diverse verkeersleiders dat het zenden geen probleem opleverde.
Het had de afgelopen week flink gevroren en dat konden we al snel van bovenaf bewonderen toen we de bevroren Reeuwijkse Plassen bij Gouda overvlogen. Op behoorlijk wat plaatsen, vaak op ijsbanen, werd er ook geschaatst. Vanaf Woerden vlogen we richting Almere om vandaar richting het noorden, over de kop van Noord-Holland, naar Den Oever te vliegen. Daarbij moest ik De Kooy arrival oproepen, voor mij de eerste keer, daar deze verkeersleiding nog niet zo lang actief is. Vervolgens vlogen we via de daarvoor bestemde VFR corridor over het IJsselmeer naar Texel.
Ik had Anita al aangegeven eerst een touch&go te willen maken, om hierna te landen. Zo gezegd, zo gedaan. Havenmeester Ed de Bruijn van Texel International Airport verstrekte de gevraagde aerodrome information: een righthand downwind runway 04. Dit betekende wel de wind in de rug bij de landing, maar daar deze slechts 0 tot max. 4 knopen bedroeg (dus binnen de daarvoor gestelde clublimiet) vond ik dit geen probleem. De reden voor het gebruik van deze baan was overigens de zon: landen met de - vrij laagstaande - zon in het gezicht is met dit weer niet fijn en daarom had Ed de baan 'omgedraaid'. Tevens adviseerde hij om dezelfde reden om meer ruimte te nemen en downwind te verlengen. Zo geadviseerd, zo gedaan ;)
De touch&go verliep vlekkeloos waarna ik weer het circuit vervolgde voor een full stop. Ook deze landing verliep keurig, maar ik had niet direct rekening gehouden met de gladheid van de baan die van gras is. Toen ik tijdens het uitrollen bijremde kwam ik daar echter meteen achter: door de gladheid van de baan slipte de kist opzij, ofwel remmen los! Met voorzichtig af en toe een beetje bijremmen lukte het me om 'min of meer netjes' op de taxibaan naar het platform te komen.
Na de kist voor de toren geparkeerd te hebben, gingen we zoals gebruikelijk eerst de landingen afrekenen. Ed gaf nog een tip: je kunt beter op de gladde baan helemaal niet remmen, maar de kist gewoon laten uitrollen; de baan is lang zat, dan maar wat langer terugtaxien ;)
In het gezellige, maar nu vrijwel uitgestorven restaurant zijn we wat gaan eten en drinken. Gezien het zicht, dat ook merkbaar minder werd, besloot ik weer tijdig te vertrekken. Tegen 16.00 uur zaten we weer in de PH-XYZ en vertrokken we, wederom van baan 04 met nog steeds een beetje wind in de rug. In de lucht bleek boven de Noordzeekust al een flinke nevel te hangen en ook boven Texel zelf was het zicht teruggelopen, tot wat we later van de verkeersleding hoorden zo'n 6-8 km. Je mag nog vliegen met minimaal 5 km. zicht, dus op zich is dit geen probleem, maar qua uitzicht valt er dan niet veel meer te beleven. Ik besloot om daarom dezelfde route terug te vliegen naar Rotterdam en niet door de control zone van De Kooy en langs de Noordzeekust zoals oorspronkelijk mijn vliegplan was.
Even nadat ik De Kooy arrival weer had opgeroepen kregen we een melding van een andere kist die zich op 1600 ft bevond, waarop ik besloot om zelf te dalen van 1500 naar 1300 ft vanwege het slechtere zicht en om hiermee voldoende separatie qua hoogte te scheppen. Anita vond het terugvliegen met dit beperkte zicht niet zo prettig. De glass cockpit met het grote navagatiescherm is dan wel weer erg prettig als extra hulpmiddel. Toen we het IJsselmeer achter ons gelaten hadden werd het zicht ook weer beter.
Terug bij Rotterdam The Hague Airport moest ik op verzoek van de verkeersleding nog een 360 over left op downwind vliegen vanwege een landende helicopter. Na een keurig bedankje mocht ik vervolgens landen en deze keer op een mooi verlichte baan :)
Bij de club hebben Anita en ik weer geprobeerd de PH-XYZ in de 'linker'hangar bij 2 andere kisten te parkeren, maar ook deze keer lukte ons dit niet.., dus toen toch maar weer de kist in die andere hangar geparkeerd ;) Toen ik binnen met de administratie van onze vlucht bezig was, werd me vriendelijk door de balie verzocht om even een telefoontje van instructeur Rob - een van mijn vroegere lesinstructeuren - aan te nemen. Tot mijn verbazing belde hij om mij een compliment te geven voor mijn beslissing om bij De Kooy lager te gaan vliegen; zelf zat hij dus met een leerling in die andere kist waarmee hij een ILS approach aan het oefenen was. Leuk zo'n compliment moet ik erkennen :)
Op naar de volgende vlucht!
Een paar door Anita gemaakte foto's:
