Vive la France: Le Touquet - Paris-Plage
24-09-2016
Jawel, vandaag was het prachtig vliegweer: goed zicht, nauwelijks tot geen bewolking en een wind van 10-15 kts uit het zuid-zuidoost. En dat op het hele traject van Rotterdam The Hague Airport naar het Franse Le Touquet - Paris Plage (LFAT). Een go dus! Eerder deze week had ik al per mail gemeld dat ik vandaag met Anita naar Le Touquet zou komen; dit is (minimaal 24 uur vantevoren) verplicht sinds de controles naar aanleiding van de terrorristische aanslagen in Frankrijk zijn toegenomen.
Ik had wederom de PH-XYZ gereserveerd en kwam samen met Anita tegen 09.00 uur bij de club aan. De kist stond nog in de hangaar, dus die moest hier eerst uitgehaald worden en vervolgens moest er 'nog even' getanked worden.
Omdat het bij elkaar zeker 3 uur vliegen is heen en terug naar Le Touquet, tel daarbij een reserve op van 1 uur vliegen, wilde ik graag de kist vol getanked hebben. Samen met Anita lukt het tanken prima, alleen was het - ondanks de beschikbare handleiding - even zoeken naar de hendel waarmee uiteindelijk de pomp van de bowser aangezet moest worden :-o We vertrokken door deze activiteiten iets later dan gepland, namelijk rond 10.00 uur lokale tijd.
Ik had zowel heen en terug de route langs de Belgische kust gepland, met het alternatief achter de hand om over land naar Frankrijk te vliegen wanneer ik geen toestemming zou krijgen om langs de kust te vliegen. Nu is dat in een weekend meestal geen probleem, maar doordeweeks willen de diverse (militaire) restricted areas langs de kust nog wel eens actief zijn. Dat was deze week ook het geval geweest, echter de notams voorspelde voor het weekend geen activiteit :)
We zijn vertrokken vanaf runway 24 om via een Hotel departure over Zeeland te vliegen; eerst naar Haamstede (VOR - VHF Omni-directional Range station -HSD) en vervolgens door naar Knokke aan de Belgische kust (via VOR COA). Bij Middelburg riep ik Oostende approach op om toestemming te vragen om langs de Belgische kust te mogen vliegen, van Knokke daar Duinkerken (Dunkerque). Die toestemming werd gegeven en op 1500 ft vervolgde we onze mooie tocht langs de kust van Belgie. Prachtige uitzichten weer, waaronder in de verte de Engelse kust met haar witte kliffen!
Vanaf Duinkerken gind de route een stuk over land naar LFAT visual reporting point NE. Inmiddels had ik contact met Lille Information; helaas praten de Fransen zelf nog steeds Frans over de radio, dus wat 'de anderen' in het luchtruim aan het doen waren, was wat lastig te volgen... Hier boven land kon je aan de thermiek merken dat het gebied heuvelachtig was geworden, maar al met al viel dit stukje 'bumpy flight' reuze mee. Ruim voordat we Le Touquet, vrp NE, naderden nam ik contact op - zoals de AIP ook aangeeft - met Le Touquet Tower. Le Touquet is een class D verkeersgebied is, ofwel is toestemming verplicht om het gebied in te mogen vliegen en om er te mogen landen (en vertrekken). Na drie keer proberen kreeg ik nog steeds geen contact. Fransen die de toren opriepen kregen wel meteen contact viel me op, maar die begonnen ook steevast met 'Bonjour'. Dus toen ook maar een keer geprobeerd met 'Le Touquet Tower, Papa Hotel X-ray Yankee Zulu, bonjour!' en jawel, nu werd er wel gereageerd door de toren op mijn oproep :)
Overigens had ik al eerder geprobeerd de ATIS van LFAT uit te luisteren op navigatie frequentie 123.125, maar dat wilde maar niet lukken.
Op de toren reageerde men wat verbaasd toen ik meldde dat ik vrp NE naderde, bijna iedereen neemt namelijk de aanvliegroute via de kust wanneer - zoals verwacht - baan 13 in gebruik is op Le Touquet. Zelf vind ik op een voor mij nieuw veld een circuit vliegen vaak fijner, omdat ik dan rustig kan kijken hoe (de omgeving van) het veld eruit ziet voordat ik de landing inzet. Ik moest me opnieuw melden wanneer ik op base van baan 13 zat. Echter, voordat ik het circuit (van 1000 ft) in vloog, kreeg ik van de toren al te horen dat ik nummer 1 was en 'cleared to land', ik moest me alleen nog even op final melden. Zo gezegd, zo gedaan, maar wel netjes via een 'circuit nadering' :)
Rond 11.45 uur landden we op runway 13, om vervolgens van de toren te horen dat ik me moest aanmelden op de frequentie van Le Touquet Ground. Wederom zo gezegd, zo gedaan. Ground gaf ik aan dat ik naar het (enige) platform kon taxien om daar te parkeren. Tja, zijn er nog andere mogelijkheden dan? ;)
Het was al gezellig druk op het platform en wat opviel was de aanwezigheid van vele Engelse kisten. Een vlieger van een Franse kist kwam naar ons toe om te vragen waar wij vandaan kwamen; hij wist de 'PH' in onze registratie niet te linken aan een land ;) In de terminal zijn we de landing gaan afrekenen bij de balie en huurden we meteen fietsen om het dorp in te gaan / naar het strand te gaan. Gezegd moet worden dat men dit prima geregeld heeft: de fietsen staan zowat naast deze balie klaar!
Plattegrond van het dorp mee - die ook bij de balie voor je klaar liggen - en go! Via een buitenwijk met prachtige villa's en de vuurtoren vlakbij het centrum fietsten we naar de boulevard. We hadden inmiddels behoorlijke trek en wilde wat eten. Het was echter heel druk - natuurljk vanwege het mooie weer - en de terrassen op het strand zaten allemaal vol :o Dus toen de fietsen geparkeerd op de boulevard en vervolgens zijn we het - eveneens drukke - centrum ingelopen om ons daar in een cafe tegoed te doen aan een lekkere lunch.
Daarna hadden we nog tijd voldoende om het duingebied in te fietsen, een uitzichttoren op te gaan en het - heeeeele brede, want het was eb - strand op te gaan. En Anita zou Anita niet geweest zijn, als ze niet meteen op zoek ging naar schelpen, die ze dan maandag kon laten zien aan de peuters op haar speelzaal ;)
Toen werd het weer tijd om terug naar het vliegveld te gaan. Ik had het vliegplan op 16.15 uur (local time) gezet om zeker te zijn dat we weer voor het donker op Rotterdam zouden aankomen. De fietsen leverden we weer netjes in. Maar voordat we het platform op mochten naar de PH-XYZ, moesten we nu eerst onze paspoorten aan de douane (die bij aankomst overigens nergens te bekennen was) laten zien. 'Het computersysteem' had blijkbaar wat moeite met onze paspoorten, want we hebben zeker zo'n 10 minuten staan wachten voordat we ze terugkregen...
Rond 16.00 uur zaten we weer in het vliegtuig en konden we op weg naar huis. Vanaf Le Touquet vlogen we eerst naar Boulogne-sur-Mer, vervolgens langs de kust naar Calais, om hier in het (zuid)oosten omheen te vliegen naar Duinkerken. Lille Information informeerde ons steeds keurig over vliegtuigen die in de buurt vlogen.
En Oostende approach vond het wederom prima dat we langs de kust naar Knokke vlogen. Wederom hadden we prachtig uitzicht op de Belgische kust en de Engelse kust. Anita was weer druk foto's aan het maken.
Vanaf Knokke had ik de route naar Terneuzen gepland, en van daaruit 'schuin naar boven' om via een Oud-Beijerland arrival Rotterdam The Hague Airport aan te vliegen. Voor dat laatste stak Rotterdam Tower een stokje: het was nogal druk met vliegend verkeer boven Rotterdam en ik werd dan ook vriendelijk verzocht om een Romeo arrival te vliegen. Geen probleem natuurlijk, evenals het verlengen van mijn downwind als gevolg van een kist die voor mij landde en die ik netjes moest volgen van de toren.
Tegen 18.00 uur stonden we weer bij de club. Kist de hangaar in - in de ene paste hij toch niet, dus dan maar in die andere -, administratie afhandelen en naar huis.
Op de club vroeg ik nog aan een andere vlieger waarom ik de ATIS bij Le Touquet niet uit had kunnen luisteren. Het antwoord was simpel: 123.125 is geen nav frequentie maar een com frequentie (die starten vanaf 118.000). Oeps, lang geleden wel geleerd, maar daar was ik even niet opgekomen. Dat vergeet ik niet meer :)
Het was weer een geweldige dag, we zijn weer een prachtige vliegervaring rijker, en Anita ziet een volgende buitenlandvlucht naar Rochester (met overnachting) wel zitten :) Wordt vervolgd!
De gevlogen route:
De foto's: