Vliegen boven het Centraal Massief in Frankrijk
25-07-2012
Op vakantie zijnde in de Auvergne in Frankrijk leek het mij (als ook Anita ;-) een geweldig idee om een vlucht boven deze streek, boven het Centraal Massief te maken. Zelf zaten Anita en ik op camping La Vallee Verte in Saint-Nectaire en ik wist al dat Clermond-Ferrand een vliegveld had. De eigenaar van de camping, die toevallig ooit zelf met vlieglessen begonnen was maar hier noodgedwongen mee had moeten stoppen, raadde echter aan om te informeren op het (zweefvlieg)vliegveld Issoire Le Broc bij de vliegschool/-club van Pierre Herbaud. Daar de meeste campings tegenwoordig Wifi hebben en zo ook de onze :-), was het makkelijk om de website van de club te raadplegen en ontdekte ik al snel dat de club over een Robin DR400-180, de F-GAVX, beschikt. Perfect dus!
Na een kort bezoek aan het veld en de club was de afspraak voor een vlucht met een safety pilot snel gemaakt. In zoverre ...ik heb natuurlijk wel gevraagd om een Engels sprekende piloot en die heeft de club niet zoveel, dus dat was even zoeken voor de dame bij de balie :-0 Maar zonder safety pilot was geen optie, omdat vliegen in de bergen - ook al is het Centraal Massief geen hooggebergte maar laag- en middelgebergte met als hoogste top de Puy de Sancy (1886 m.) - zijn eigen specifieke aandachtspunten en (weers)omstandigheden kent en deze ervaring voor mij geheel nieuw was.
We hadden afgesproken op deze woensdagmorgen om 10.30 uur en toen we arriveerden op Issoire Le Broc kwam net onze safety pilot Bernard in zijn t-shirtje op zijn Harley Davidson aanrijden. Een markante persoonlijkheid: op zijn 14e begonnen met zweefvliegen, een verkeersvlieger voor Air France, maar bijna toe aan zijn pensioen en daarom nog maar half-time vliegend voor zijn baas, vlieginstructeur, vrijwillig (!) rondvluchtend makend voor de noodlijdende vliegclub (leerlingen heben ze niet meer), en waar hij overdag door de lucht vliegt kijkt hij 's nachts naar de sterren door de telescoop die hij samen met een vriend heeft aangeschaft. Slapen heeft hij geen tijd voor begrepen we ;-)
In de hangar stond de F-GAVX al klaar, Bernard inspecteerde de kist en reed hem naar buiten. Voor de zekerheid gaf ik aan dat ik zelf een PPL bezit en dat bleek inderdaad niet goed doorgekomen te zijn bij Bernard. Of ik dan wellicht zelf wilde vliegen ... wat dacht je!! Geen rondvlucht dus deze keer voor Bernard maar een vrijwillig safety pilot vluchtje :-)
De kist bleek wat 'afwijkingen' te hebben ten opzichte van de uitrusting van de Robins van de VCR. Zo heeft hij een zwaardere motor en een 'sleepkabel installatie' onder de staart, maar hij wordt dan ook gebruikt om zweefvliegtuigen te slepen (doet Bernard natuurlijk ook). Daarom zijn er ook enkele spiegels gemonteerd: een achteruitkijkspiegel waarin je kunt zien of de zweefvlieger nog steeds achter je hangt en een spiegel op de linkervleugel waarmee je kunt zien of de sleepkabel nog achter het vliegtuig hangt. En natuurlijk is er een extra knop op het instrumentenpaneel aanwezig voor het ontkoppelen van de sleepkabel. Tot mijn verbazing had (heeft) de kist geen kunstmatige horizon, maar zoals Bernard aangaf is dat ook niet nodig want uiteindelijk vlieg je op zicht (VFR)! Ook zitten er geen remmen op de pedalen, om te remmen maak je gebruik van een handrem (zo eentje als er nog in oudere auto's zit ;-)
De procedures verlopen ook wat anders: een checklist wordt niet gebruikt en de radio wordt alleen gebruikt om vertrek en aankomst te melden. Zelf had ik via PocketFMS de kaart nog even goed bestudeerd en had ik toch sterk de indruk dat geen radio gebruiken alleen was toegestaan wanneer we continu beneden 1000 ft AGL (above ground level) zouden blijven vliegen wegens de ruime D-airspace rondom het vliegveld van Clermont-Ferrand (terugkijkend zijn we volgens mij inderdaad niet/nauwelijks boven die 1000 ft AGL uitgekomen). Voor vertrek werd de hoogtemeter op 1200 ft QFE ingesteld (de hoogte van het vliegveld), geen QNH instelling dus. Tijdens het vliegen keek ik ook even raar op toen Bernard aangaf dat 150 de beste snelheid was (bij ca. 2000 RPM als ik me goed herinner - de kist had recent een nieuwe motor gekregen), maar daar bleken dus geen knots maar kilometers per uur mee bedoeld te worden...
Het weer was prachtig: volop zon en een zwak windje uit het zuid-zuidwesten. Volgens Bernard moest ik wel rekening houden met 'bumpy' weer in de bergen. Dat viel dus erg mee, maar ik bleef dan ook redelijk hoog vliegen. Toen ik zei dat dat bumpy erg meeviel stelde Bernard voor om zelf even de controls over te nemen en zo gezegd, zo gedaan. Op dat moment vlogen we net bij de Puy de Sancy. We doken in een steile bocht op de bergwand af en inderdaad kregen we toen behoorlijke klappen van turbulentie te verwerken :-0 Zelf was ik natuurlijk voorbereid op wat er ging gebeuren, maar Anita - die achterin ijverig foto's aan het maken was - schrok behoorlijk, zat vrijwel meteen met haar hoofd tegen het dak en vroeg zich angstig af waar ik mee bezig was... Na snel even uitleg gegeven te hebben keerde de rust bij haar terug, vergat ze de bult op haar hoofd en ging ze ijverig verder met fotograferen :-) Intussen had Bernard de controls weer aan mij overgedragen.
Het hele gebied is vulkanisch en kent vele (krater)meren, prachtig om te zien vanuit de lucht. Zo ook het middelgebergte met de Puy de Sancy als hoogste top en niet te vergeten de 'Chain des Puys' met de beroemde Puy de Dôme als blikvanger. Voor ons allemaal heel herkenbaar omdat we diverse van deze plaatsen al hadden bezocht en deze beide bergen inmiddels ook al lopend hadden beklommen. Op de terugweg vlogen we onder meer over Murol en Saint-Nectaire en de camping. Weer bij het vliegveld aangekomen zette ik de kist keurig neer op baan 18L (Issoire Le Broc heeft 2 parallele banen: 18/36R voor de zweefvliegers 18/36L voor het gemotoriseerde vliegverkeer). Voor het oversteken van 18R, terug naar het platform, moest ik nog even verplicht stoppen: er kan (nog) een zweefvliegtuig aankomen! Volgens Anita lijkt het veld overigens meer op een groot hobbelig weiland wanneer je het vergelijkt met de mooie grasbanen in Nederland ;-)
Na wat naparaten (en afrekenen natuurlijk) met Bernard - die nog liet weten Schiphol wegens zijn vele banen maar een moeilijk vliegveld te vinden, Charles de Gaulle Airport bij Parijs heeft maar 1 baan en geen over het taxien zeurende verkeersleiders - namen we afscheid. Een geweldige belevenis rijker! En ik heb het eerste uur bergvliegen in mijn logboek kunnen noteren, hetgeen zo maar eens van pas kan komen wanneer de nu nog niet in Nederland bestaande rating 'bergvliegen' geïntroduceerd gaat worden!
Geniet mee van onderstaande foto's:
(NB: de eigenaar vond onze luchtfoto's van zijn camping zo bijzonder dat we getrakteerd zijn op een heerlijk diner :-)
