Doellandingen oefening 2011

28-05-2011

Deze zaterdag was het weer zover: de jaarlijkse doellandingen oefening van de vliegclub (VCR). Vorig jaar was een en ander niet doorgegaan wegen het slechte weer, maar deze dag waren de voorspellingen goed genoeg en vertrokken we met z’n allen per vliegtuig (en een enkeling met de eigen auto) naar Budel – Kempen Airport waar de oefening werd gehouden. Voor de geïnteresseerden volgt hier een korte uitleg van de oefening.

De oefening bestaat uit drie landingen (2 touch & go’s en 1 full-stop):

1. Twee landingen zijn naar eigen keuze (normaal, doellanding, flapless);

2. Eén landing (in paktijk veelal de laatste) is een glide-in (d.w.z. gas idle tijdens de landing, ofwel een gesimuleerde motorstoring).

Tijdens de oefening krijgt iedereen een safety pilot (lees: een zeer ervaren instructeur) toegewezen, want veiligheid blijft natuurlijk voorop staan! Voor alle landingen kunnen punten verdiend worden. Het doel is in het eerste vak landen! Het vak waar je met beide hoofdwielen blijvend aan de grond komt (niet meer stuiteren) is het vak dat wordt genoteerd. Ook wordt de landing zelf beoordeeld. De baan is daarbij verdeeld in baanvakken en per baanvak zijn er punten te verdienen. Zie de tekening hieronder:

De clubleden zelf zorgen voor de jurering. Aan de baan staan telkens vier juryleden en elk jurylid kijkt naar een baanvakgrens.

Verder kunnen er punten worden verdiend of verloren met:

1. Op circuithoogte blijven op downwind;

2. Beoordeling 1: Kwaliteit (veilig en/of mooi) van de landing;

3. Open zetten van het gas (geldig bij de glide-in);

4. Beoordeling 2: neuswiellanding of instructeur-ingreep (waarbij aanwijzingen geen strafpunten opleveren).

Dit alles ter beoordeling door de instructeur. Degene met de meeste punten in is uiteindelijk de winnaar. De Safety-Pilots (vlieginstructeurs) doen overigens mee voor de punten, niet voor de prijzen.

Samen met medeclubleden Peter de Jong en Wim Koel (tevens organisator van dit evenement) zijn we met de PH-SVI naar Budel gevlogen, met Peter als PIC (pilot in command). Zelf zou ik terugvliegen. Het was een probleemloze heenvlucht waarbij we alleen even wat oponthoud hadden bij vliegveld Eindhoven waar we wegens drukte voor het vliegveld even een ‘rondje op de plaats’ moesten vliegen voor we onze tocht ‘via overhead’ door de control zone mochten voortzetten. En jawel, als aangekondigd in het vorige verslag, hoewel geheel toevallig, heb ik vandaag weer sinds lange tijd weer op ‘een diesel’ gevlogen, namelijk de door de club tijdelijk ingehuurde PH-NSC. Met deze kist mocht ik de doellandingen oefenen (een vliegtijd van ca. 15 minuten). Bij de eerste landing was ik – natuurlijk wegens onervarenheid ;-) – helaas nog te veel gericht op het direct landen op/na de drempel, want dat leverde natuurlijk de meeste punten op! Maar daardoor zette ik de kist net vóór de drempel neer … en dat leverde meteen 200 strafpunten op. De twee andere landingen (inclusief de glide-in) waren alleszins redelijk (met neerzetten van de kist in vak 2 en 3 als ik het goed onthouden heb). Iedereen had me echter al gewaarschuwd dat 200 strafpunten in doellandingen oefening praktijk niet meer goed te maken valt. En dat klopte…

De uitslag zou pas bekend gemaakt worden op de vliegclub, dus nadat iedereen zijn doellandingen geoefend had, ging het terug naar de club (voor de meesten). En ik vloog nu dus de PH-SVI zelf terug naar Rotterdam. Net als op de heenvlucht wilde ik ook de Eindhoven CTR crossen via overhead (d.w.z. over het vliegveld zelf heen) en vroeg de toren om toestemming. Onverwachts kwam deze met de boodschap ‘declined’ en vervolgens dat we ten zuiden of ten noorden moesten blijven. Zowel ik, als Peter en Wim, concludeerden dat we dus niet de CTR mochten doorkruisen. Zoekend naar een andere (om)weg vlogen we naar het noorden / noordoosten om buiten de CTR te blijven. De toren had ook nog een punt ‘november’ genoemd, naar ons idee moest dat dan een punt op de rand van de CTR zijn, maar dat konden we niet op de ICAO kaart terugvinden. En de visual approach kaart van Eindhoven airport hadden we niet bij ons. In overleg besloten we te klimmen naar 3200 ft zodat we óver de control zone heen konden vliegen, welke gebied loopt vanaf de grond tot 3000 ft (boven de 3000 ft mag je er dan gewoon overheen vliegen). Zo gezegd zo gedaan. De toren merkte onze actie op (we hadden al een eigen code – squack code – op de transponder toegewezen gekregen) en gaf duidelijk geïrriteerd aan dat we ons plan volgende keer wel even moesten melden. Nadat we over de CTR heen waren heb ik ons dus maar wel even netjes afgemeld… Intussen had Peter op de navigatieapparatuur al Rotterdam ingesteld, zodat we ook weer snel de juiste koers te pakken hadden en inmiddels zagen we ook waar we ons op de papieren ICAO kaart bevonden. De rest van de vlucht verliep voorspoedig, via Waalwijk naar reporting point Romeo (Ridderkerk). De eerder die dag voorspelde harde wind en windvlagen bleven gelukkig keurig binnen de voor ons geldende limieten, als ook bijna recht op de kop van de baan, en om 15:45 uur zette ik de PH-SVI netjes aan de grond op Rotterdam The Hague airport.

Terug op de club hebben we natuurlijk gezellig met z’n allen wat gedronken en nagepraat, en kregen we ook de einduitslag van de oefening te horen. Helaas viel mijn totaalscore - als verwacht - dus tegen: -130 punten (jawel negatief, jullie lezen het goed), waarmee ik eindigde op een 16e plaats (van de 18). En ja, de winnaar van deze dag werd uiteindelijk: Wim Koel, de organisator van, en ook nog eens met de maximale score van 360 punten … Normaal wordt de organisatie toch uitgesloten van … ;-) Overigens gaf een van de instructeurs op de club nog aan dat met ‘declined’ niet bedoeld werd dat we de CTR niet mochten crossen, maar dat dat niet mocht via overhead - over het vliegveld zelf heen. Ofwel mochten we gewoon door de CTR vliegen, maar moesten we daarbij ten zuiden of noorden van het vliegveld zelf blijven… :-0

Al met al was het een hele leuke en zeer geslaagde dag, die zeker voor herhaling vatbaar is!