Retourtje Hilversum

10-10-2010

Deze zondag was het schitterend vliegweer: de hele dag CAVOK en een bescheiden windje van nog geen 10 knopen uit het noordoosten (040v100). Samen (d.w.z. Priscilla en ik) hebben we daarvan geprofiteerd en zijn we 's middags naar vliegveld Hilversum gevlogen. Een veld waar ik eerder nog niet alleen geweest was (wel tijdens de lessen een paar keer) en dus was het even goed de aanvliegroute en circuitprocedures bestuderen.

Hilversum heeft namelijk 3(!) grasbanen met elk haar eigen circuits, dus je moet goed opletten welke baan en dus circuit in gebruik is. Daarbij is het vliegveld in de weekenden druk bezet, zeker met zulk mooi weer. Daarom heb ik voor de zekerheid op Rotterdam nog even gebeld naar de havendienst van vliegveld Hilversum en die bevestigde wat ik al verwachtte: baan 07 was vandaag in gebruik. Ook werd me  meteen meegegeven goed op te letten voor de parachutisten die aan het springen waren bij jumping area Westerbroek net even ten zuiden van het vliegveld, en voor de zweefvliegers die druk gebruik maakten van de ernaast gelegen grasbaan en het bijbehorende voor ons 'tegenoverliggende' circuit.

Op Rotterdam vertrokken we met de PH-SRP (een Piper Warrior, PA28-151) om 15.35 via V4 vanaf runway 06, om via een Mike departure vervolgens rechtstreeks naar Hilversum te vliegen. We hadden vandaag eigenlijk om 10.10 moeten vertrekken natuurlijk ;-)

Eigenlijk zijn er geen bijzonderheden over de heenvlucht te vermelden. Hoewel... 
De PH-SRP was lang geleden al eens in dienst van de vliegclub en nu na jaren weggeweest te zijn opnieuw ingehuurd door de club. Ik had er zelf dan ook nog niet eerder op gevlogen. Nu zou je zeggen dat alle kisten van het Piper Warrior type op elkaar moeten lijken, dat klopt ook wel, echter op punten zoals het instrumentarium kunnen ze net even van elkaar verschillen. Zo moet je bij de PH-SRP dus de contactsleutel indrukken bij het starten ('push to start' staat ook netjes vermeld op het contact als je goed kijkt) en gelukkig had mijn voorganger op de kist me gewaarschuwd voor dit 'geintje' :-0 Bij mij leverde starten - in tegenstelling tot bij hem - dan ook geen problemen op...  Ook heeft de kist een andere radio dan die van de PH-SVH die ik al vaker gevlogen had, namelijk een Garmin GNS430.  Dit type communicatie-/navigatie-apparatuur is dan wel van het type dat ook aanwezig is in de Robin diesels waarin ik mijn brevet in 2009 gehaald heb, maar dat was natuurlijk weer even geleden. Dat was dus een geheugenopfrisser, maar het bedienen van de apparatuur ging vrijwel direct als vanouds (daarbij had ik de handleiding bij de hand ;-). Wel heb ik geen aparte navcom switch kunnen ontdekken, waarmee in de meeste andere kisten de communicatie- en navigatieapparatuur apart aan- en uitgezet dient te worden, of beter: onder stroom gezet kan worden, want de apparatuur moet je daarna nog wel aanzetten. In dit geval was 'power on' van de Garmin GNS430 voldoende om hem aan de praat te krijgen.

Na zo'n 25 minuten vliegen bereikten we Hilversum, goed uitkijken naar medeluchtgebruikers, en vervolgens zette ik de kist keurig aan de grond. Taxiën naar de parkerplaats om op aangeven van de havenmeester netjes aan te sluiten in rij 2. Na het landingsgeld afgerekend te hebben zijn we wat gaan drinken op het terras. Dat zat bomvol met dagjesmensen die genoten van de drukte op het vliegveld. Het was een komen en gaan van motorvliegtuigen en zweefvliegtuigen, en niet te vergeten de 'mixvorm': motorzwevers. Heel leuk en gezellig, zeker met dat heerlijke zonnetje erbij. Nadeel was wel dat we onze bestelling niet kregen en maar zelf aan de bar onze drankjes zijn gaan halen, omdat ik weer op tijd (volgens vliegplan) de lucht in wilde.

Om 17.00 vetrokken we weer richting Rotterdam The Hague Airport via een meer zuidelijke route: naar de A2, deze volgen tot Nieuwegein en vervolgens in een rechte lijn naar Romeo. De felle 'tegenzon' zorgde voor een niet zo best uitzicht naar voren, ondanks de handige zonnekleppen in de Piper Warrior (waarom hebben de Robins deze eigenlijk niet?). Maar dit was natuurlijk geen onoverkomenlijk probleem en het uitzicht naar de andere kanten was nog steeds prima :-). Na de standaard arrival procedure (Romeo, Oscar, Papa, cross-the-middle voor een lefthand circuit runway 06) zette ik - onder dezelfde weersomstandigheden als bij ons vertrek - om 17.40 de kist weer aan de grond.

Op naar de volgende vlucht!

De route (deze keer geen GPS track):

Een paar door Priscilla gemaakte foto's:

1/3